Czy praca z chemikaliami może być przyczyną poronień?

W raporcie Międzynarodowego Programu Bezpieczeństwa Chemicznego z 2002 roku zdefiniowano niektóre substancje chemiczne jako tak zwaneendorcine disruptors(„zaburzacze hormonalne”), czyli wszystkie substancje bądź ich mieszaniny docierające z zewnątrz do organizmu, które zmieniają funkcję lub funkcje układu wydzielniczego, co wywołuje skutki zdrowotne w nieuszkodzonym organizmie bądź u jego potomstwa. Do najpopularniejszych substancji powodujących takie zaburzenia lub podejrzewanych o ich powodowanie należą substancje z grupy polichlorowanych bifenyli (np. PCB stosowany jako dodatek do farb i lakierów, DDT i DDE). Dowiedziono, że niektóre z tych substancji mogą wiązać się z receptorami wytwarzanych przez organizm hormonów lub w inny sposób zaburzać regulację hormonalną. Zmniejszenie liczby plemników przy jednoczesnym zwiększeniu odsetka nieprawidłowych morfologicznie, obniżenie ich żywotności, wzrost zaburzeń płodności u ludzi (w tym również zawodowo narażonych na niektóre substancje), wzrost częstości spontanicznych poronień, zmniejszenie odsetka noworodków płci męskiej rodzących się w niektórych populacjach, wzrost częstotliwości zaburzeń rozwojowych układu rozrodczego mężczyzn (spodziectwo, wnętrostwo) jest wiązane, między innymi, z narażeniem środowiskowym na chemikalia zaburzające funkcjonowanie układu hormonalnego, a przede wszystkim regulację za pośrednictwem hormonów płciowych. Choć przeprowadzone do tej pory badania nie miały wystarczającej mocy statystycznej, ich wyniki w pewnym stopniu potwierdzają powyższą hipotezę.

Nie znając Państwa historii choroby nie sposób jednoznacznie orzec co mogło być przyczyną dotychczasowych poronień. Z powyżej przytoczonego raportu wynika, że można o to podejrzewać szkodliwe środowisko pracy męża. Należy jednak pamiętać, że niezależnie od tego około 15% ciąż klinicznych ulega samoistnemu poronieniu. Jego przyczyny mogą być różnorodne, zaś czynniki odpowiedzialne za wywołanie pierwszego mogą (chociaż nie muszą) być także przyczynami kolejnych. Strata trzech lub więcej następujących po sobie ciąż jest określana mianem poronienia nawracającego (RM, ang.recurrent miscarriage) i dotyczy blisko 1% wszystkich poronień. W 50% nawracających poronień ich przyczyna pozostaje nieustalona. U podłoża pozostałych mogą leżeć defekty genetyczne (w tym przypadku najczęściej są one wynikiem zrównoważonej bądź wzajemnej translokacji), nieprawidłowości związane z budową macicy lub jej szyjki, infekcje bakteryjne, zaburzenia hormonalne, trombofilia i inne zaburzenia krzepnięcia krwi. Pacjentkom, które doświadczyły poronień nawracających zaleca się wykonanie badania cytogenetycznego (oznaczenie kariotypu; ich partnerowi także), poddanie się anatomicznej ocenie macicy (histeroskopia) i wykonanie badania w kierunku obecności przeciwciał antyfosfolipidowych, a w uzasadnionych przypadkach również badania w kierunku trombofilii wrodzonej.

Embriolog nOvum