Endometrioza I stopnia a in vitro

Ogólnie mówiąc ogniska endometriozy zlokalizowane na jajnikach upośledzają ich funkcję, czego skutkiem może być zahamowanie owulacji, oraz niszczą korę jajników, czyli miejsce, gdzie zlokalizowane są pierwotne pęcherzyki zawierające komórki jajowe. Endometrioza wpływa także na jakość komórek jajowych, w wyniku czego z większą częstotliwością może dochodzić do niepowodzeń zapłodnienia, zahamowania rozwoju uzyskanych zarodków, zaburzeń implantacji i poronień.

Pacjentkom, u których podejrzewa się endometriozę wykonuje się laparoskopię, która jest jedyną metodą diagnostyczną i jednocześnie w trakcie tego zabiegu wykonuje się koagulację ognisk endometriozy i uwalnia się ewentualne zrosty, co zwiększa skuteczność zastosowanych następnie terapii niepłodności. W przypadku endometriozy bardzo mało zaawansowanej medyczne doniesienia o gorszej jakości komórek i zarodków są niejednoznaczne i sprzeczne. Niektórzy uważają, że szanse na ciążę po zabiegu in vitro są mniejsze, inni – że szanse na ciąże są takie same, jak w przypadku np. niepłodności z powodu niedrożności jajowodów. Nie jest też ustalone co jest przyczyną zmniejszonej płodności w tym przypadku – czy gorsza jakość komórek jajowych i co za tym idzie zarodków, czy mniejsza zdolność do przyjęcia zarodków przez endometrium, czyli śluzówkę macicy, czy oba te czynniki razem. Należy jednak pamiętać, że jedynie koagulacja ognisk endometriozy podczas laparoskopii zwiększa skuteczność in vitro, nie zwiększa jej natomiast długotrwałe leczenie lekami blokującymi cykl miesiączkowy.

Ciąża zaś jest bardzo skutecznym "lekiem" na endometriozę, więc jak najszybsze i jak najskuteczniejsze metody leczenia niepłodności są też jednocześnie metodami terapii tej choroby.

Embriolog nOvum