IVF a ICSI

Tak, to prawda – w klasycznej metodzie zapłodnienia in vitro (IVF) pobrane w czasie punkcji jajników komórki jajowe zapładnia się, dodając do szalki, w której się znajdują, uprzednio wypreparowane nasienie. W tym przypadku do zapłodnienia, tak jak w naturze, dochodzi poprzez samoczynne połączenie się plemnika z komórką jajową. Komórki jajowe zapładniane klasycznym IVF nie są wcześniej wypłukiwane z otaczających je komórek wzgórka jajonośnego – cumulusów i w związku z tym nie można ocenić ich dojrzałości, czyli obecności w nich pierwszego ciałka kierunkowego. Tę formę zapłodnienia proponuje się parom, w których mężczyzna posiada ilość i ruchliwość plemników zawartych w nasieniu mieszczące się w granicach normy ustalonej przez Światową Organizację Zdrowia (WHO).

Natomiast do ICSI, czyli wprowadzenia plemnika do wnętrza komórki jajowej za pomocą mikroiniektorów, oocyty wypłukuje się z cumulusów w specjalnym enzymatycznym roztworze; ocenia się ich dojrzałość, a zapłodnieniu poddaje się tylko te, które posiadają pierwsze ciałko kierunkowe, czyli są w pełni dojrzałe i zdolne do zapłodnienia. Tę metodę zapłodnienia z powodzeniem stosuje się nawet przy bardzo słabych parametrach nasienia.

Embriolog nOvum