Jedno poronienie, dwie ciąże biochemiczne, co dalej?
Pytanie |
Mam 36 lat, dziesięcioletniego syna. Od dwóch lat staramy się z tym samym partnerem o drugie dziecko. W tym czasie udało mi się naturalnie zajść w ciążę trzy razy (1-wszy raz hCG 93, ciąża bioch., 2-gie poronienie w 11 tyg., cały czas plamienia brunatne, brałam Duphaston i magnez, ostatnia ciąża bioch. w kwietniu 2013, hCG 32). Wyniki wszystkich badań mogących powodować poronienia prawidłowe oprócz zdiagnozowanego w maju 2013 Hashimoto (ATPO 1400), hormony tarczycy w normie, biorę Eutyrox. Poziom AMH poniżej normy: 0.9, FSH 6 LH 5, progesteron 5, prolaktyna 11. Badanie nasienia opisane w normie (plemniki ruchliwe 70%, HOS 61%, plemniki prawidłowe 4,7%, koncentracja 49 mln/ml). Moje pytanie: co powinniśmy dalej zrobić żeby zwiększyć szanse na prawidłową ciąże? Czy wystarczy stymulacja? Czy IUI, czy IVF? Czy zrobić jeszcze jakieś badania? |
Odpowiedź |
Choć trudno jednoznacznie określić przyczyny, najczęściej wczesnemu poronieniu ulegają zarodki nieprawidłowo rozwijające się i organizm kobiety samoistnie dąży do zakończenia ciąży na bardzo wczesnym etapie, aby nie dopuścić do rozwoju nieprawidłowej ciąży. Ta przyczyna jednak jest częstsza w przypadku poronień klinicznych. Tymczasem poronienia biochemiczne rzadziej mają związek z nieprawidłowościami genetycznymi zarodka, a częściej związaną są z jego nieprawidłową implantacją (zagnieżdżeniem). Może to być spowodowane albo nieprawidłowym rozwojem trofoblastu, z którego rozwija się łożysko, albo niedostatecznym przygotowaniem do przyjęcia zarodka śluzówki macicy. Medycyna nie jest w stanie zapobiec bardzo wczesnym poronieniom. Warto wykluczyć w Państwa przypadku także inne dodatkowe ewentualne przyczyny niepowodzenia, pamiętając, że zasadniczy wpływ na powodzenie zapłodnienia i rozwój zarodków ma jakość komórek jajowych i plemników, w tym przede wszystkim ich materiał genetyczny (należałoby oznaczyć kariotypy, jeśli nie wykonywano tego badania). Czynnikami, które mogą mieć wpływ na jakość gamet i zarodków i które należy przeanalizować, są ewentualne szkodliwe warunki życia i/ lub pracy, współistnienie niektórych chorób ogólnoustrojowych (wszelkie nieprawidłowe poziomy hormonów mają wpływ na starania o ciążę zarówno naturalną, jak i po IVF-ie, dlatego należy je zdiagnozować i leczyć, jeśli to możliwe), stosowanie używek lub stałe stosowanie niektórych leków. Ponieważ od dwóch lat staracie się Państwo o dziecko, to dobry moment na udanie się do placówki zajmującej się leczeniem niepłodności, w której w oparciu o wywiad, który zostanie z Państwem przeprowadzony oraz aktualne wyniki badań, zostanie zaproponowany Państwu plan dalszej diagnostyki i terapii. Z uwagi na Pani wiek decyzji o zgłoszeniu się do specjalisty nie należy odkładać - jednym z podstawowych czynników zmniejszających szanse na ciążę jest wiek kobiety. Szanse na ciążę także u płodnych kobiet spadają wraz z wiekiem. Ten proces można zaobserwować już u kobiet po 35. roku życia, choć wtedy zmniejszenie płodności nie jest jeszcze duże. Natomiast po 40. roku życia szansa na ciążę drastycznie spada i z każdym rokiem jest niższa, a po 45. roku życia jest bliska zeru. Embriolog nOvum |