Porównanie skuteczności transferów świeżych i mrożonych

Na dorocznym zjedzie ESHRE dyskutowano wubiegłym roku na temat korzyści płynących z zamrożenia wszystkich zarodków i przetransferowania ich w kolejnych, naturalnych cyklach. Naukowcy donoszą, że to rozwiązanie może poprawić przede wszystkim bezpieczeństwo procedury in vitro – zamrożenie wszystkich zarodków i ich późniejsze przetransferowanie u pacjentek, którym pobrano w czasie punkcji jajników dużą ilość komórek jajowych pozwala zminimalizować u nich ryzyko OHSS.

Poza tym duża liczba pęcherzyków uzyskana po stymulacji jajników zwiększa ilość wydzielanego przez ten narząd hormonu – estradiolu, który może mieć niekorzystny wpływ na prawidłowe zagnieżdżenie się w niej zarodka. Ten aspekt jest obecnie szeroko dyskutowany w kręgach specjalistów medycyny rozrodu. I mimo że nadal szansa na ciążę po podaniu świeżych zarodków jest większa niż mrożonych, to biorąc pod uwagę coraz większą skuteczność mrożenia i bezpieczeństwo matki i dziecka, rozważa się rutynowe wprowadzenie dwuetapowego zapłodnienia in vitro, w którym w pierwszym etapie będzie się przeprowadzało stymulację jajników i mrożenie wszystkich zarodków lub komórek jajowych, a w drugim podawanie pojedynczych zarodków w naturalnym cyklu.

Szansa na przeżycie zamrożonych zarodków w nOvum wynosi 92%. Ogólna szansa na ciążę po rozmrożeniu wynosi 27,4%. Szansa ta jest przede wszystkim zależna od jakości i żywotności zamrożonych zarodków, a także od doświadczenia ośrodka, w którym to zamrożenie i rozmrożenie się wykonuje.

Embriolog nOvum