Pytania o ICSI z użyciem mrożonego bioptatu

Zazwyczaj ilość plemników uzyskiwanych podczas punkcji lub biopsji najądrzy i / lub jąder jest znacznie mniejsza niż w przypadku plemników w ejakulacie. Plemniki pobrane z tkanki jądrowej mogą być nieruchome – zdolność ruchu nabywają dopiero w najądrzu i gamety pobrane stąd częściej, choć nie zawsze, bywają ruchome. Jednakże nawet brak oznak ruchu nie świadczy o utraconym potencjale plemnika – także inieruchome plemniki, przy użyciu specjalnych mediów pobudzających do ruchu żywe a nieruchome plemniki, bywają używane do skutecznego zapłodnienia. Mrożenie plemników zazwyczaj nieco obniża ich potencjał życiowy, jednak w większości wypadków, ich użycie nie ma niekorzystnego wpływu na wyniki zapłodnienia komórek jajowych, a co za tym idzie na skuteczność całej terapii. Wydaje się nawet, że użycie plemników, które przeżyły mrożenie, wykazując prawidłowy ruch i budowę morfologiczną, jest swojego rodzaju selekcją tych najżywotniejszych. Jeśli przy okazji wykonania pierwszej biopsji znaleziono plemniki, istnieje duże prawdopodobieństwo, że znajdą się także w trakcie kolejnego zabiegu, jednakże trzeba mieć na uwadze fakt, że następstwem przeprowadzenia biopsji jąder (zwłaszcza mapującej) może być powstanie w nich zrostów utrudniających lub uniemożliwiających przeprowadzenie kolejnego zabiegu. Z tego powodu warto zdecydować o przeznaczeniu uzyskanego materiału do mrożenia, by uniknąć konieczności ponownego przeprowadzenia biopsji. Badanie chromatyny plemnikowej nie może zostać wykonane na plemnikach pozyskanych drogą biopsji jąder, bowiem minimalna koncentracja plemników niezbędna do wykonania rozmazu przeznaczonego do badania chromatyny wynosi 5 milionów w 1 mililitrze nasienia.

Embriolog nOvum