In vitro – Kriotransfer

Po porodzie lub kiedy próba uzyskania ciąży po transferze tzw. „świeżych” zarodków nie powiedzie się, w kolejnych cyklach Pacjentka może przystąpić do transferu zarodków poddanych wcześniej kriokonserwacji (kriotransfer). Nie ma wówczas potrzeby powtórnego przechodzenia przez wszystkie etapy stymulacji i pełnego przygotowania do zabiegu zapłodnienia pozaustrojowego.

Aby przystąpić do zabiegu kriotransferu, Pacjentka powinna umówić się na wizytę do lekarza prowadzącego bezpośrednio przed miesiączką, po której ma nastąpić kriotransfer lub najpóźniej do 5. dnia właściwego cyklu. Jeśli USG narządu rodnego wykonane w czasie wizyty nie wykaże żadnych nieprawidłowości oraz nie ma innych przeciwwskazań zdrowotnych, rozpoczyna się przygotowanie do kriotransferu.

Kriotransfer może być przeprowadzony w naturalnym cyklu owulacyjnym (jeżeli Pacjentka ma owulacje) lub w tzw. cyklu. bezowulacyjnym, w którym odpowiednią grubość śluzówki macicy osiąga się podając leki zawierające estrogeny.

Owulację można monitorować za pomocą USG lub testów owulacyjnych bądź obu tych metod naraz.
W przypadku wykonywania USG w nOvum należy na pierwszą wizytę monitorującą wzrost pęcherzyka zapisać się około 9–10 dnia cyklu (przy cyklach 28–dniowych; przy krótszych – odpowiednio wcześniej). O kolejnych krokach Pacjentka zostanie poinformowana podczas wizyty u lekarza.

W przypadku wykonywania USG poza nOvum należy telefonicznie poinformować lekarza nOvum o pęknięciu pęcherzyka oraz o grubości endometrium. Telefon informujący o owulacji można wykonać tego samego lub następnego dnia po wykonaniu USG.

W przypadku monitorowania owulacji za pomocą testów owulacyjnych należy wykonywać testy według instrukcji na opakowaniu – testy wykonujemy codziennie, z pierwszego porannego moczu począwszy od około 8–9 dnia cyklu (lub wcześniej, gdy cykle są krótsze niż 28 dni). Jeśli po serii testów ujemnych wystąpi test owulacyjny dodatni, należy o tym fakcie poinformować telefonicznie lekarza, który ustali dzień rozmrożenia zarodków i termin kriotransferu. Telefon taki można wykonać tego samego lub następnego dnia po wykonaniu ostatniego, pozytywnego testu owulacyjnego.

Ten sposób przygotowania do kriotransferu (za pomocą badania USG lub testów owulacyjnych) może być stosowany tylko wtedy, gdy Pacjentka odbyła przynajmniej jedną wizytę przed kriotransferem z wykonanymi zaleconymi badaniami dodatkowymi oraz w trakcie tej wizyty oboje Partnerzy podpisali zgodę na rozmrożenie i kriotransfer.

Po kriotransferze w cyklu naturalnym owulacyjnym można nie przyjmować żadnych leków. Progesteron produkowany przez ciałko żółte powstające po owulacji jest wystarczający, aby podtrzymać wczesną ciążę do czasu przejęcia tej funkcji przez łożysko. Jednakże dość często jako rutynę przyjęło się w takiej sytuacji zalecanie progesteronu dopochwowego lub w innej postaci, który jest lekiem stosowanym standardowo po transferze w cyklach stymulowanych lub kriotransferze w cyklach bezowulacyjnych (wtedy w połączeniu z estrogenami) i wtedy zaleca się przyjmowanie go przynajmniej do czasu wykonania USG potwierdzającego bicie serca płodu, czyli do ok. 5. tygodni po transferze, a czasem dłużej. Nie jest to jednak bezwzględnie konieczne w cyklach naturalnych, jeśli nie ma żadnych dodatkowych wskazań (jakimi są np. krwawienie lub plamienie we wczesnej ciąży, nawracające starty ciąż w wywiadzie). Nasze doświadczenie wskazuje, że ciąże po kriotransferach w cyklach naturalnych bez żadnych leków rozwijają się dobrze i nie są bardziej zagrożone niż te, w których progesteron się stosuje.

Jeśli Pacjentka ma cykle bezowulacyjne lub przygotowanie do kriotransferu w cyklu owulacyjnym jest z różnych powodów utrudnione, można przystąpić do transferu w cyklu, w którym niekonieczny jest wzrost pęcherzyka, a odpowiednie przygotowanie endometrium uzyskuje się dzięki lekom hormonalnym – (preparatom estrogenowym) – przyjmowanym według schematów otrzymanych od lekarza. Leki te – podawane najczęściej doustnie lub przez skórnie (żele, plastry itd.) – zastępują naturalne hormony, które są wydzielane przez rosnący pęcherzyk jajnikowy i powodują wzrost śluzówki macicy, przygotowując ją na zagnieżdżenie podanego zarodka. Tempo i prawidłowość wzrostu śluzówki macicy (endometrium) jest kontrolowane w trakcie kolejnych badań USG.

W dokładnie wskazanym przez lekarza momencie, najczęściej ok. połowy cyklu, po osiągnięciu przez śluzówkę odpowiedniej grubości do przyjmowanych preparatów estrogenowych dołącza się preparaty progesteronu, które można przyjmować dopochwowo, doustnie lub podskórnie. Te z kolei leki zastępują naturalne hormony, które są wydzielane przez powstające po owulacji ciałko żółte i powodują przemianę śluzówki macicy w fazę wydzielniczą, umożliwiającą odpowiednie zagnieżdżenie i odżywienie wczesnego zarodka oraz podtrzymują ewentualną wczesną ciążę.
Schemat podawania leków i procedury ustali lekarz z Pacjentką podczas wizyty przygotowującej do kriotransferu.

Pacjentki przygotowywane do kriotransferu zgodnie ze schematem bezowulacyjnym, u których kriotransfer okazał się skuteczny i zaszły w jego wyniku w ciążę, powinny przyjmować oba leki hormonalne minimum do 10. tygodnia ciąży.

Aby przystąpić do zabiegu kriotransferu, Pacjentka powinna umówić się na wizytę do lekarza prowadzącego bezpośrednio przed miesiączką, po której ma nastąpić kriotransfer lub najpóźniej do 5. dnia właściwego cyklu. Jeśli USG narządu rodnego wykonane w czasie wizyty nie wykaże żadnych nieprawidłowości oraz nie ma innych przeciwwskazań zdrowotnych, rozpoczyna się przygotowanie do kriotransferu.

Kriotransfer może być przeprowadzony w naturalnym cyklu owulacyjnym (jeżeli Pacjentka ma owulacje) lub w tzw. cyklu. bezowulacyjnym, w którym odpowiednią grubość śluzówki macicy osiąga się podając leki zawierające estrogeny.

Prosimy o:

• wysłanie maila na adres: kriotransfer@novum.com.pl;
• w temacie maila prosimy napisać: Przygotowanie do kriotransferu;
• treść maila prosimy rozpocząć od podania swojego imienia, nazwiska oraz numeru ID  znajdującego się na Pani karcie Pacjenta;
• następnie prosimy zadać pytanie;
• maila prosimy wysłać z adresu, który został podany jako kontaktowy podczas osobistej rejestracji w Klinice nOvum.

To bardzo ważne, ponieważ odpowiedź możemy wysłać tylko na adres, który został wskazany do korespondencji z nOvum.

Konsultant nOvum skontaktuje się z Państwem w ciągu najbliższych 3 dni roboczych.

Termin kriotransferu ustala lekarz prowadzący. Kriotransfer przeprowadza się w odpowiednim dniu po owulacji (lub w przypadku cyklu sztucznego – po włączeniu preparatu progesteronu), odpowiadającym wiekowi zamrożonego zarodka. Szanse na to, że zarodek wykaże dalszy potencjał rozwojowy po rozmrożeniu są bardzo duże – w nOvum zarodki po rozmrożeniu wykazują potencjał rozwojowy na poziomie 95%. Ogólnie każdy zarodek, który po rozmrożeniu wznawia podziały, a w przypadku blastocysty rozpręża się, ma realną szansę dać ciążę!

Analogicznie jak w przypadku naturalnego poczęcia, wiek ciąży po kriotransferze można obliczyć, przyjmując za pierwszy dzień cyklu pierwszy dzień ostatniej miesiączki (jeśli kriotransfer był wykonany w cyklu naturalnym; pierwszy dzień ostatniej miesiączki jest zatem pierwszym dniem pierwszego tygodnia ewentualnej ciąży). Termin owulacji (ustalony przed kriotransferem za pomocą monitorowania cyklu aparatem USG) jest teoretycznym terminem zapłodnienia. W przypadku cyklu bezowulacyjnego za hipotetyczny dzień zapłodnienia przyjmuje się pierwszy dzień włączenia preparatu progesteronu. Od tego dnia liczy się realne tygodnie ciąży, do których zwyczajowo dodaje się jeszcze dwa tygodnie, tak jak w przypadku naturalnego poczęcia.

WAŻNE: prosimy, aby zawsze po zmianach numeru telefonu poinformować o tym recepcję nOvum tak, aby zawsze dysponowała Państwa aktualnym numerem telefonu.

Możliwa jest hodowla rozmrożonych zarodków do stadium blastocysty, jednak sensem hodowli jest „wybranie” najlepszych zarodków do transferu z wielu, które są dostępne. Jeśli rozmrożony zostanie tylko ten zarodek, który ma być przetransferowany, przeżyje i podejmie dalszy rozwój, z embriologicznego punktu widzenia nie ma sensu przedłużać jego hodowli poza organizmem. Gdyby jednak były wątpliwości co do jego zdolności do prawidłowego rozwoju po rozmrożeniu, wtedy wskazane jest przedłużenie hodowli do 5–tej doby, aby to potwierdzić.

W przypadku fizjologicznego ułożenia macicy (przodozgięcie) lekko wypełniony pęcherz, odsuwając nieco macicę do tyłu, prostuje kanał i ułatwia wejście cewnika z zarodkami do macicy w trakcie embriotransferu; dodatkowo wypełnienie pęcherza ułatwia uwidocznienie macicy i cewnika z zarodkami, jeśli transfer zarodków jest monitorowany za pomocą aparatu USG. Wypełnienie pęcherza przy tyłozgięciu macicy nie ułatwia co prawda wejścia cewnika z zarodkami, ale może czasem być wskazane, jeśli transfer ma być przeprowadzony pod kontrolą USG.

• W przypadku kriotransferu zarodków, które były mrożone parami (dwu– i trzydniowe), a transferowany jest tylko jeden, drugi jest ponownie zamrażany, o ile wykazuje potencjał rozwojowy po rozmrożeniu.

Podczas procesu zamrażania zarodek traci wodę, w przypadku blastocyst jest to szczególnie widoczne, ponieważ jama blastocysty wypełniona płynem po umieszczeniu jej w specjalnych mediach zapada się. To odwodnienie jest konieczne, aby zarodek przeżył zamrożenie i rozmrożenie. Po rozmrożeniu proces rozprężania się blastocysty, podczas którego jej jama powiększa się, napełniając się ponownie płynem, może trwać do kilku godzin.

Jeśli lekarz nie stwierdzi przeciwwskazań, transfer może odbyć się już w następnym cyklu po niepowodzeniu poprzedniej próby.

Czas, który powinien upłynąć pomiędzy cesarskim cięciem, a kolejną ciążą to minimum rok, a optymalnie dwa lata. Przez ten czas macica ma szansę się zregenerować, a ryzyko wystąpienia ewentualnych powikłań związanych z niedostatecznym zabliźnieniem się rany po poprzedniej operacji maleje.

Najlepiej jest przystąpić do kriotransferu po zakończeniu karmienia piersią. Podczas karmienia piersią przeciwwskazane jest przyjmowanie leków hormonalnych niekiedy niezbędnych do stosowania w trakcie przygotowań do transferu, a także z uwagi na wpływ karmienia na prawidłowość cyklu, co się przekłada na obniżoną skuteczność zabiegu.