Przejdź do treści

Usługi

Filtry

Wyczyść wszystko

Ocena stopnia czystości pochwy (biocenoza pochwy)

Jest to badanie mikrobiologiczne, które polega na pobraniu wymazu z pochwy, odpowiednim wybarwieniu go i ocenie pod mikroskopem.

Test złożony

Test złożony (combined test) to jedno z badań przesiewowych rekomendowanych przez PTGiP oraz PTGC. Test ten składa się z testu podwójnego (oznaczenie wolnej podjednostki BHCG oraz białka osoczowego PAPP-A we krwi matki) oraz USG (pomiar NT, CRL, FHR).

Kriokonserwacja zarodków

Zarodki przeznaczone do późniejszego wykorzystania, podobnie zresztą jak plemniki i komórki jajowe, poddawane są procesowi kriokonserwacji w ciekłym azocie. Jest to obecnie jedyna znana metoda umożliwiająca ich przeżycie.

Badanie poziomu beta-hCG

Gonadotropina kosmówkowa jest hormonem produkowanym przede wszystkim w ciąży. Początkowo przez zarodek, później przez łożysko. Zadaniem tego hormonu jest podtrzymywanie funkcji ciałka żółtego, a następnie produkcji progesteronu. Oznaczenie jego poziomu we krwi u kobiet ma na celu weryfikację ciąży.

Jonogram (NA+, K, CL)

Badanie pozwalające zobrazować poziom elektrolitów: sodu, potasu, wapnia, magnezu, jonów chlorkowych i fosforanowych i tym samym ocenić równowagę wodno-elektrolitową oraz kwasowo-zasadową w organizmie.

AMH – badanie rezerwy jajnikowej

Określenie poziomu hormonu antymüllerowskiego (AMH) w surowicy krwi jest podstawowym badaniem wykonywanym w celu oceny rezerwy jajnikowej.

Zapłodnienie komórek jajowych i hodowla zarodków

Bezpośrednio po pobraniu płyn pęcherzykowy pobrany trafia do laboratorium IVF, gdzie pod mikroskopem wyszukiwane są komórki jajowe. Komórka jajowa ma ok. 0,2 mm średnicy. Wraz z otaczającym ją wzgórkiem jajonośnym, czyli warstwą komórek ziarnistych odżywiających komórką jajową, jest dobrze widoczna gołym okiem. Znalezione komórki przenosi się do specjalnych odżywek i umieszcza w inkubatorze.

Badania serologiczne w kierunku kiły (VDRL)

VDRL jest przesiewowym badaniem pozwalającym wykryć obecność we krwi przeciwciał świadczących o zakażeniu wirusem kiły.

Badanie nasienia

Podstawowym badaniem diagnostycznym w niepłodności męskiej jest seminogram, czyli ocena koncentracji, ruchliwości, żywotności i budowy morfologicznej plemników oraz ocena płynu nasiennego.

Badanie w kierunku cytomegalii CMV (przeciwciała IgG i IgM)

Badanie krwi mające na celu stwierdzenie odporności (klasa IgG) bądź relatywnie świeżego zakażenia (klasa IgM) wirusem cytomegalii. Osoby, które przeszły tę chorobę w przeszłości powinny mieć dodatnie przeciwciała w klasie IgG (należy pamiętać, że choroba może przebiegać bezobjawowo!). Dodatnie przeciwciała w klasie IgM wymagają konsultacji z lekarzem.

Badanie genetyczne niezapłodnionych komórek jajowych

Genetyczne badanie pierwszych ciałek kierunkowych w komórkach jajowych (PBB, ang. Polar Body Biopsy) zwiększa szansę na prawidłowo rozwijającą się ciążę i urodzenie zdrowego dziecka Parom decydującym się na zabieg zapłodnienia in vitro.

Ciąża po zapłodnieniu in vitro

Jeśli test potwierdza ciążę, pacjentka kontynuuje leczenie progesteronem aż do zakończenia I trymestru ciąży (10 – 12 tygodni od przeprowadzenia zabiegu IVF) – w tym czasie dawka leku zostanie skorygowana w zależności od aktualnych wyników badań. Badanie USG potwierdzające ciążę wykonuje się dwukrotnie: w 25. dniu po zabiegu w celu ustalenia czy pęcherzyk płodowy znajduje się macicy, a kolejne, w 35. dniu po transferze, w celu zarejestrowania czynności serca płodu. Jeśli badanie wykonywane jest w nOvum, jest to ostatnia wizyta u lekarza prowadzącego dotychczasowe leczenie.

Najczęstsze pytania

Na Zespół Diagnostyki Laboratoryjnej nOvum składają się laboratoria: analityczne, seminologiczne, mikrobiologiczne oraz cytogenetyczne.

Nasze laboratoria mają standardy dostosowane do najnowszych światowych trendów w zakresie bezpieczeństwa Pacjentów i procedur laboratoryjnych. Dlatego też laboratoria wyposażone są w nowoczesne analizatory do badań hematologicznych, biochemicznych, immunochemicznych oraz do badań PCR, a także w mikroskopy i inny niezbędny sprzęt laboratoryjny. Laboratoria posiadają LIS – Laboratoryjny System Informatyczny oraz RI Witness – system do znakowania komórek rozrodczych, które są połączone z systemem informatycznym kliniki.

W laboratoriach pracujemy na kodach kreskowych unikalnych dla każdego Pacjenta, ale dodatkowo materiał znakowany jest danymi Pacjenta.

Głównym nośnikiem informacji genetycznej człowieka jest DNA (kwas dezoksyrybonukleinowy), który jest podstawową jednostką dziedziczenia i głównym składnikiem chromosomów zawartych w jądrze komórkowym. Geny to fragmenty DNA. Warto jednak wspomnieć, że ludzki genom (komplet informacji genetycznej) to DNA nie tylko jądrowe, ale i mitochondrialne, przy czym DNA jądrowe zawiera większość informacji genetycznej, która decyduje o wyglądzie i funkcjonowaniu organizmu człowieka. Informacje te są dziedziczone od rodziców i przekazywane potomstwu.

Większość komórek budujących ciało ludzkie ma prawidłowo 46 chromosomów. Jedynie komórki rozrodcze: komórki jajowe i plemniki, mają prawidłową, haploidalną liczbę chromosomów, czyli 23.

Materiał genetyczny człowieka jest zawarty w 23. parach chromosomów, w nich znajduje się prawdopodobnie ok. 30. tys. genów (liczba różni się nieznacznie według różnych zespołów badawczych opisujących ludzki genom). Geny rozmieszczone są nierównomiernie. 22 pary są takie same u obydwu płci, a każda składa się z zestawu chromosomów dziedziczonych po matce i po ojcu. Ostatnia, 23. para, jest różna u kobiety i mężczyzny i decyduje o płci człowieka (para chromosomów XX warunkuje płeć żeńską, para chromosomów XY płeć męską).

Zdarza się, że w wyniku spontanicznych mutacji lub błędów podczas podziałów komórkowych następuje nieprawidłowość w budowie pojedynczego genu, fragmentu albo całego chromosomu. Zdarzają się również nieprawidłowości w liczbie chromosomów w komórkach.

Obecnie znanych jest ponad 10 000 chorób, których podłożem są zmiany genetyczne. Diagnostyka genetyczna pozwala ocenić materiał genetyczny niepłodnej Pary, postawić prawidłową diagnozę, ocenić ryzyko zachorowania w przyszłości na chorobę dziedziczną oraz wykryć nosicielstwo, które może powodować urodzenie się chorego potomstwa danej Pary.

Diagnostyka genetyczna opiera się na:

  • wywiadzie dotyczącym choroby podstawowej, wywiadzie rodzinnym (analizie drzew rodowych, genealogicznych),
  • badaniu cytogenetycznym (czyli badaniu kariotypu),
  • diagnostyce molekularnej (badaniu czy występuje nieprawidłowa mutacja w pojedynczym genie).

Porozmawiaj z nami

Chętnie odpowiemy na Państwa pytania i wątpliwości. Zapraszamy do kontaktu drogą e-mailową lub telefoniczną.